حسگر کلر باقیمانده آنلاین صنعتی

اصل کار

الکترولیت و غشای اسمزی، سلول الکترولیتی و نمونه‌های آب را از هم جدا می‌کنند، غشاهای نفوذپذیر می‌توانند به طور انتخابی ClO- را بین این دو نفوذ دهند.

الکترود اختلاف پتانسیل ثابتی دارد، شدت جریان تولید شده را می‌توان بهکلر باقیماندهغلظت.

در کاتد: ClO^-+ ۲H+ + ۲e^-→ کلر^-+ ح₂O

در آند: Cl^-+ نقره → نقره کلرید (AgCl) + e^-

از آنجا که در شرایط دما و pH خاص، HOCl، ClO- و کلر باقیمانده بین رابطه تبدیل ثابتی وجود دارد، از این طریق می‌توان میزان ... را اندازه‌گیری کرد.کلر باقیمانده.

شاخص‌های فنی

نگهداری روزانه

(1) مانند کشف زمان پاسخ طولانی کل سیستم اندازه‌گیری، پارگی غشاء، عدم وجود کلر در محیط و غیره، تعویض غشاء و نگهداری الکترولیت ضروری است. پس از هر غشاء تبادل یا الکترولیت، الکترود نیاز به قطبش مجدد و کالیبراسیون دارد.

(2) سرعت جریان نمونه آب ورودی ثابت نگه داشته می‌شود؛

(3) کابل باید در یک ورودی تمیز، خشک یا آب نگهداری شود.

(4) مقدار نمایش داده شده توسط دستگاه و مقدار واقعی بسیار متفاوت است یا مقدار کلر باقیمانده صفر است، ممکن است الکترود کلر در الکترولیت خشک شود، که نیاز به تزریق مجدد به الکترولیت دارد. مراحل خاص به شرح زیر است:

سر فیلم سر الکترود را باز کنید (توجه: کاملاً مراقب باشید که به فیلم قابل تنفس آسیب نرسد)، ابتدا فیلم را قبل از الکترولیت تخلیه کنید، سپس الکترولیت جدید را ابتدا داخل فیلم بریزید. معمولاً هر 3 ماه یکبار الکترولیت اضافه می‌شود، برای سر فیلم شش ماه یکبار. پس از تعویض الکترولیت یا سر غشاء، الکترود باید دوباره کالیبره شود.

(5) قطبش الکترود: درپوش الکترود برداشته می‌شود و الکترود به دستگاه متصل می‌شود و الکترود بیش از 6 ساعت پس از قطبی شدن الکترود قرار دارد.

(6) هنگام عدم استفاده از محل برای مدت طولانی بدون آب یا استفاده طولانی مدت از کنتور، باید فوراً الکترود را برداشته و یک کلاه محافظ را روی آن قرار دهید.

(7) اگر الکترود نتواند الکترود را تغییر دهد.

کلر باقیمانده به چه معناست؟

کلر باقیمانده، مقدار کم کلر باقی مانده در آب پس از یک دوره یا زمان تماس مشخص پس از استفاده اولیه است. این ماده، یک محافظ مهم در برابر خطر آلودگی میکروبی بعدی پس از تصفیه است - یک مزیت منحصر به فرد و قابل توجه برای سلامت عمومی. کلر یک ماده شیمیایی نسبتاً ارزان و در دسترس است که وقتی به مقدار کافی در آب زلال حل شود، اکثر ارگانیسم‌های بیماری‌زا را بدون ایجاد خطر برای افراد از بین می‌برد. با این حال، کلر با از بین رفتن ارگانیسم‌ها مصرف می‌شود. اگر کلر کافی اضافه شود، پس از از بین رفتن تمام ارگانیسم‌ها، مقداری از آن در آب باقی می‌ماند که به آن کلر آزاد می‌گویند. (شکل 1) کلر آزاد تا زمانی که یا به دنیای خارج منتقل نشود یا برای از بین بردن آلودگی‌های جدید مصرف نشود، در آب باقی می‌ماند. بنابراین، اگر آب را آزمایش کنیم و متوجه شویم که هنوز مقداری کلر آزاد باقی مانده است، ثابت می‌کند که اکثر ارگانیسم‌های خطرناک موجود در آب حذف شده‌اند و نوشیدن آن بی‌خطر است. ما این را اندازه‌گیری کلر باقیمانده می‌نامیم. اندازه‌گیری کلر باقیمانده در منبع آب، روشی ساده اما مهم برای بررسی بی‌خطر بودن آب آشامیدنی است.