زمینه کاربرد
نظارت بر تصفیه آب با کلر برای ضدعفونی کردن مانند آب استخر، آب آشامیدنی، شبکه لوله‌کشی و تامین آب ثانویه و غیره
| مدل | TBG-2088S/P | |
| پیکربندی اندازه‌گیری | دما/کدورت | |
| محدوده اندازه‌گیری | دما | 0-60℃ |
| کدورت | 0-20NTU | |
| وضوح و دقت | دما | وضوح: 0.1 درجه سانتیگراد دقت: ±0.5 درجه سانتیگراد |
| کدورت | وضوح: 0.01NTU دقت: ±2% FS | |
| رابط ارتباطی | 4-20 میلی‌آمپر / RS485 | |
| منبع تغذیه | برق متناوب ۸۵-۲۶۵ ولت | |
| جریان آب | <300 میلی لیتر در دقیقه | |
| محیط کار | دما: 0-50℃ | |
| قدرت کل | 30 وات | |
| ورودی | ۶ میلی‌متر | |
| خروجی | ۱۶ میلی‌متر | |
| اندازه کابینت | 600 میلی‌متر × 400 میلی‌متر × 230 میلی‌متر (طول × عرض × ارتفاع) | |
کدورت، معیاری برای سنجش تیرگی در مایعات، به عنوان یک شاخص ساده و اساسی کیفیت آب شناخته شده است. این شاخص برای نظارت بر آب آشامیدنی، از جمله آب تولید شده توسط فیلتراسیون، برای دهه‌ها مورد استفاده قرار گرفته است. اندازه‌گیری کدورت شامل استفاده از یک پرتو نور با ویژگی‌های تعریف‌شده، برای تعیین نیمه کمی وجود ذرات معلق موجود در آب یا نمونه سیال دیگر است. پرتو نور به عنوان پرتو نور تابشی شناخته می‌شود. مواد موجود در آب باعث پراکندگی پرتو نور تابشی می‌شوند و این نور پراکنده شده نسبت به یک استاندارد کالیبراسیون قابل ردیابی شناسایی و اندازه‌گیری می‌شود. هرچه مقدار ذرات معلق موجود در یک نمونه بیشتر باشد، پراکندگی پرتو نور تابشی بیشتر و کدورت حاصل بیشتر می‌شود.
هر ذره‌ای در نمونه که از یک منبع نور ورودی مشخص (اغلب یک لامپ رشته‌ای، دیود ساطع‌کننده نور (LED) یا دیود لیزری) عبور کند، می‌تواند در کدورت کلی نمونه نقش داشته باشد. هدف از فیلتراسیون، حذف ذرات از هر نمونه معین است. هنگامی که سیستم‌های فیلتراسیون به درستی عمل می‌کنند و با یک کدورت‌سنج پایش می‌شوند، کدورت پساب با اندازه‌گیری کم و پایدار مشخص می‌شود. برخی از کدورت‌سنج‌ها در آب‌های بسیار تمیز، که در آنها اندازه ذرات و سطح شمارش ذرات بسیار کم است، کارایی کمتری دارند. برای آن دسته از کدورت‌سنج‌هایی که در این سطوح پایین حساسیت ندارند، تغییرات کدورت ناشی از نقض فیلتر می‌تواند آنقدر کوچک باشد که از نویز پایه کدورت دستگاه قابل تشخیص نباشد.
این نویز پایه منابع مختلفی دارد از جمله نویز ذاتی دستگاه (نویز الکترونیکی)، نور سرگردان دستگاه، نویز نمونه و نویز در خود منبع نور. این تداخل‌ها افزایشی هستند و به منبع اصلی پاسخ‌های مثبت کاذب کدورت تبدیل می‌شوند و می‌توانند بر حد تشخیص دستگاه تأثیر منفی بگذارند.
موضوع استانداردها در اندازه‌گیری کدورت‌سنجی تا حدودی به دلیل تنوع انواع استانداردهای رایج و قابل قبول برای گزارش‌دهی توسط سازمان‌هایی مانند USEPA و Standard Methods و تا حدودی به دلیل اصطلاحات یا تعریفی که برای آنها به کار می‌رود، پیچیده است. در ویرایش نوزدهم روش‌های استاندارد برای بررسی آب و فاضلاب، در تعریف استانداردهای اولیه در مقابل ثانویه شفاف‌سازی انجام شد. Standard Methods استاندارد اولیه را به عنوان استانداردی تعریف می‌کند که توسط کاربر از مواد اولیه قابل ردیابی، با استفاده از روش‌های دقیق و تحت شرایط محیطی کنترل‌شده تهیه می‌شود. در کدورت‌سنجی، فورمازین تنها استاندارد اولیه واقعی شناخته شده است و تمام استانداردهای دیگر به فورمازین برمی‌گردند. علاوه بر این، الگوریتم‌ها و مشخصات دستگاه برای کدورت‌سنج‌ها باید حول این استاندارد اولیه طراحی شوند.
روش‌های استاندارد اکنون استانداردهای ثانویه را به عنوان استانداردهایی تعریف می‌کنند که یک تولیدکننده (یا یک سازمان آزمایش مستقل) برای ارائه نتایج کالیبراسیون دستگاه معادل (در محدوده‌های مشخص) با نتایج به‌دست‌آمده از کالیبراسیون دستگاه با استانداردهای فورمازین تهیه‌شده توسط کاربر (استانداردهای اولیه) تأیید کرده است. استانداردهای مختلفی که برای کالیبراسیون مناسب هستند، در دسترس هستند، از جمله سوسپانسیون‌های تجاری موجود با غلظت 4000 NTU فورمازین، سوسپانسیون‌های فورمازین تثبیت‌شده (استانداردهای تثبیت‌شده فورمازین StablCal™، که به عنوان استانداردهای StablCal، محلول‌های StablCal یا StablCal نیز شناخته می‌شود) و سوسپانسیون‌های تجاری میکروسفرهای کوپلیمر استایرن دی‌وینیل بنزن.
