TBG-2088S/P آنالیزور کدورت آنلاین

کدورت ، اندازه گیری ابری در مایعات ، به عنوان یک شاخص ساده و اساسی از کیفیت آب شناخته شده است. از آن برای نظارت بر آب آشامیدنی استفاده شده است ، از جمله آن که برای چندین دهه توسط فیلتراسیون تولید می شود. اندازه گیری کدورت شامل استفاده از یک پرتوی نوری ، با خصوصیات مشخص ، برای تعیین حضور نیمه کمی از مواد ذرات موجود در آب یا نمونه مایعات دیگر است. پرتو نور به پرتو نور حادثه گفته می شود. مواد موجود در آب باعث پراکنده شدن پرتوی نور حادثه می شود و این نور پراکنده نسبت به یک استاندارد کالیبراسیون قابل ردیابی شناسایی و اندازه گیری می شود. هرچه مقدار ذرات ذرات موجود در یک نمونه بیشتر باشد ، پراکندگی پرتوی نور حادثه بیشتر و کدورت حاصل از آن بیشتر می شود.

هر ذره در یک نمونه که از یک منبع نور حادثه مشخص عبور می کند (اغلب یک لامپ رشته ای ، دیود ساطع کننده نور (LED) یا دیود لیزر) ، می تواند به کدورت کلی در نمونه کمک کند. هدف از تصفیه ، از بین بردن ذرات از هر نمونه معین است. هنگامی که سیستم های تصفیه به درستی انجام می شوند و با یک توربیدیمتر کنترل می شوند ، کدورت پساب با یک اندازه گیری کم و پایدار مشخص می شود. برخی از توربیدیم ها در آبهای فوق العاده تمیز کمتر موثر می شوند ، جایی که اندازه ذرات و میزان تعداد ذرات بسیار کم است. برای آن دسته از توربیدیم ها که در این سطوح پایین حساسیت ندارند ، تغییرات کدورت که ناشی از نقض فیلتر است می تواند به حدی باشد که از سر و صدای پایه کدورت ابزار قابل تشخیص نیست.

این سر و صدای پایه دارای چندین منبع از جمله نویز ابزار ذاتی (سر و صدای الکترونیکی) ، نور ولگرد ابزار ، سر و صدای نمونه و نویز در خود منبع نور است. این تداخلات افزودنی هستند و به منبع اصلی پاسخهای کدورت مثبت کاذب تبدیل می شوند و می توانند بر حد تشخیص ابزار تأثیر بگذارند.

موضوع استانداردها در اندازه گیری توربیدیمتریک تا حدی با تنوع انواع استانداردها در استفاده مشترک و قابل قبول برای اهداف گزارش توسط سازمانهایی مانند USEPA و روش های استاندارد و تا حدودی با اصطلاحات یا تعریف اعمال شده برای آنها قابل قبول است. در نسخه نوزدهم روشهای استاندارد برای بررسی آب و فاضلاب ، توضیح در تعریف استانداردهای اولیه در مقابل ثانویه انجام شد. روشهای استاندارد یک استاندارد اصلی را به عنوان روشی تعریف می کنند که توسط کاربر از مواد اولیه قابل ردیابی ، با استفاده از روشهای دقیق و تحت شرایط محیطی کنترل شده تهیه می شود. در کدورت ، فرمازین تنها استاندارد اولیه واقعی شناخته شده است و تمام استانداردهای دیگر به فرمازین ردیابی می شوند. علاوه بر این ، الگوریتم های ابزار و مشخصات برای توربیدیم ها باید در این استاندارد اصلی طراحی شوند.

روشهای استاندارد اکنون استانداردهای ثانویه را به عنوان استانداردهای تولید کننده (یا یک سازمان تست مستقل) تعریف می کند تا نتایج کالیبراسیون ابزار را معادل (در حد خاص) به نتایج بدست آمده هنگام کالیبره شدن یک ابزار با استانداردهای فرمازین آماده شده توسط کاربر (استانداردهای اولیه) تأیید کند. استانداردهای مختلفی که برای کالیبراسیون مناسب است ، از جمله تعلیق سهام تجاری 4000 NTU Formazin ، سیستم تعلیق فرمازین تثبیت شده (Stablcal ™ استانداردهای فرمازین تثبیت شده ، که به آن نیز به عنوان استانداردهای استابکال ، محلول های استولکال یا استابلکال) و سیستم تعلیق تجاری Microspherene Divinenylbenenene از استایرینسن از استایرنیلبرینسن از استایرینسن استفاده می شود.