الکترودهای PH از جهات مختلفی با هم تفاوت دارند؛ از شکل نوک، محل اتصال، جنس و پرکننده. تفاوت کلیدی این است که آیا الکترود دارای یک اتصال تکی یا دوتایی است.
الکترودهای pH چگونه کار می‌کنند؟
الکترودهای pH ترکیبی با داشتن یک نیم‌سلول حسگر (سیم نقره‌ای پوشیده شده با AgCl) و یک نیم‌سلول مرجع (سیم الکترود مرجع Ag/AgCl) کار می‌کنند. این دو جزء باید به هم متصل شوند تا یک مدار را تکمیل کنند تا دستگاه بتواند pH را اندازه‌گیری کند. در حالی که نیم‌سلول حسگر تغییر pH محلول را حس می‌کند، نیم‌سلول مرجع یک پتانسیل مرجع پایدار است. الکترودها می‌توانند مایع یا ژل باشند. یک الکترود اتصال مایع، اتصالی با یک لایه نازک از محلول پرکننده در نوک پروب ایجاد می‌کند. آنها معمولاً دارای عملکرد پمپ هستند تا به شما امکان دهند برای هر بار استفاده یک اتصال تازه ایجاد کنید. آنها به طور منظم نیاز به پر کردن مجدد دارند، اما بهترین عملکرد را ارائه می‌دهند که باعث افزایش طول عمر، دقت و سرعت پاسخ می‌شود. در صورت نگهداری، یک اتصال مایع طول عمر ابدی مؤثری خواهد داشت. برخی از الکترودها از الکترولیت ژلی استفاده می‌کنند که نیازی به شارژ مجدد توسط کاربر ندارد. این امر آنها را به گزینه‌ای بی‌دردسرتر تبدیل می‌کند، اما در صورت نگهداری صحیح، طول عمر الکترود را به تقریباً ۱ سال محدود می‌کند.
اتصال دوگانه - این الکترودهای pH دارای یک پل نمکی اضافی هستند تا از واکنش بین محلول پرکننده الکترود و نمونه شما که در غیر این صورت باعث آسیب به محل اتصال الکترود می‌شود، جلوگیری کنند. آنها برای آزمایش نمونه‌هایی که حاوی پروتئین، فلزات سنگین یا سولفید هستند، مورد نیاز هستند.
اتصال تکی - اینها برای کاربردهای عمومی برای نمونه‌هایی هستند که اتصال را مسدود نمی‌کنند.
از چه نوع الکترود pH باید استفاده کنم؟
اگر نمونه‌ای حاوی پروتئین، سولفیت، فلزات سنگین یا بافرهای TRIS باشد، الکترولیت می‌تواند با نمونه واکنش داده و رسوب جامدی تشکیل دهد که محل اتصال متخلخل الکترود را مسدود کرده و عملکرد آن را متوقف می‌کند. این یکی از شایع‌ترین علل "الکترود مرده" است که بارها و بارها شاهد آن هستیم.
برای آن نمونه‌ها به یک اتصال دوگانه نیاز دارید - این امر محافظت بیشتری در برابر این اتفاق ایجاد می‌کند، بنابراین طول عمر بسیار بهتری از الکترود pH خواهید داشت.
زمان ارسال: ۱۹ مه ۲۰۲۱
