روش‌های اصلی اندازه‌گیری اکسیژن محلول در آب چیست؟

روش پروب الکتروشیمیایی بر این اصل عمل می‌کند که مولکول‌های اکسیژن از طریق یک غشای انتخابی پخش می‌شوند و در الکترود کار کاهش می‌یابند و جریان انتشاری متناسب با غلظت اکسیژن ایجاد می‌کنند. با اندازه‌گیری این جریان، غلظت اکسیژن محلول در نمونه را می‌توان به طور دقیق تعیین کرد. این مقاله بر روی رویه‌های عملیاتی و شیوه‌های نگهداری مرتبط با روش پروب الکتروشیمیایی تمرکز دارد و هدف آن افزایش درک ویژگی‌های عملکرد دستگاه و بهبود دقت اندازه‌گیری است.

۱. ابزار و معرف‌ها
ابزارهای اصلی: آنالایزر کیفیت آب چند منظوره
معرف‌ها: مواد مورد نیاز برای تعیین یدومتری اکسیژن محلول

۲. کالیبراسیون کامل دستگاه اندازه‌گیری اکسیژن محلول
روش آزمایشگاهی ۱ (روش اشباع هوا-آب): در دمای اتاق کنترل‌شده ۲۰ درجه سانتیگراد، ۱ لیتر آب فوق خالص را در یک بشر ۲ لیتری بریزید. محلول را به مدت ۲ ساعت به طور مداوم هوادهی کنید، سپس هوادهی را متوقف کنید و اجازه دهید آب به مدت ۳۰ دقیقه تثبیت شود. کالیبراسیون را با قرار دادن پروب در آب و هم زدن با همزن مغناطیسی با سرعت ۵۰۰ دور در دقیقه یا حرکت دادن آرام الکترود در فاز آبی آغاز کنید. "کالیبراسیون اشباع هوا-آب" را روی رابط دستگاه انتخاب کنید. پس از اتمام، قرائت مقیاس کامل باید ۱۰۰٪ را نشان دهد.

روش آزمایشگاهی ۲ (روش هوای اشباع‌شده با آب): در دمای ۲۰ درجه سانتی‌گراد، اسفنج داخل غلاف محافظ پراب را تا زمانی که کاملاً اشباع شود، مرطوب کنید. سطح غشای الکترود را با کاغذ صافی با دقت پاک کنید تا رطوبت اضافی آن گرفته شود، الکترود را دوباره داخل غلاف قرار دهید و قبل از شروع کالیبراسیون، به مدت ۲ ساعت به آن اجازه دهید تا به تعادل برسد. گزینه «کالیبراسیون هوای اشباع‌شده با آب» را روی رابط دستگاه انتخاب کنید. پس از اتمام، مقدار اندازه‌گیری شده در مقیاس کامل معمولاً به ۱۰۲.۳٪ می‌رسد. به‌طورکلی، نتایج به‌دست‌آمده از روش هوای اشباع‌شده با آب با نتایج روش هوای اشباع‌شده با آب سازگار است. اندازه‌گیری‌های بعدی هر دو محیط معمولاً مقادیری حدود ۹.۰ میلی‌گرم در لیتر را نشان می‌دهند.

کالیبراسیون میدانی: دستگاه باید قبل از هر بار استفاده کالیبره شود. با توجه به اینکه دمای محیط بیرون اغلب از 20 درجه سانتیگراد منحرف می‌شود، کالیبراسیون میدانی بهتر است با استفاده از روش هوای اشباع شده با آب در داخل غلاف پروب انجام شود. دستگاه‌هایی که با استفاده از این روش کالیبره می‌شوند، خطاهای اندازه‌گیری را در محدوده قابل قبول نشان می‌دهند و برای کاربرد میدانی مناسب باقی می‌مانند.

۳. کالیبراسیون نقطه صفر
با حل کردن 0.25 گرم سولفیت سدیم (Na₂SO₃) و 0.25 گرم کبالت(II) کلرید هگزاهیدرات (CoCl₂·6H₂O) در 250 میلی‌لیتر آب فوق خالص، یک محلول بدون اکسیژن تهیه کنید. پراب را در این محلول فرو برده و به آرامی هم بزنید. کالیبراسیون نقطه صفر را آغاز کنید و قبل از تأیید تکمیل، منتظر بمانید تا عدد خوانده شده تثبیت شود. دستگاه‌های مجهز به جبران خودکار صفر نیازی به کالیبراسیون دستی صفر ندارند.