حسگر رسانایی صنعتی DDG-1.0

رساناییمعیاری برای سنجش توانایی آب در عبور جریان الکتریکی است. این توانایی مستقیماً با غلظت یون‌ها در آب مرتبط است.
۱. این یون‌های رسانا از نمک‌های محلول و مواد معدنی مانند قلیاها، کلریدها، سولفیدها و ترکیبات کربناتی ناشی می‌شوند.
۲. ترکیباتی که در یون‌ها حل می‌شوند، به عنوان الکترولیت ۴۰ نیز شناخته می‌شوند. هرچه یون‌های بیشتری وجود داشته باشند، رسانایی آب بیشتر است. به همین ترتیب، هرچه یون‌های کمتری در آب وجود داشته باشد، رسانایی آن کمتر است. آب مقطر یا دیونیزه شده به دلیل رسانایی بسیار پایین (اگر نگوییم ناچیز) می‌تواند به عنوان یک عایق عمل کند. از سوی دیگر، آب دریا رسانایی بسیار بالایی دارد.

یون‌ها به دلیل داشتن بارهای مثبت و منفی، رسانای جریان برق هستند.
وقتی الکترولیت‌ها در آب حل می‌شوند، به ذرات با بار مثبت (کاتیون) و بار منفی (آنیون) تجزیه می‌شوند. با تجزیه مواد محلول در آب، غلظت هر بار مثبت و منفی برابر باقی می‌ماند. این بدان معناست که اگرچه رسانایی آب با یون‌های اضافه شده افزایش می‌یابد، اما از نظر الکتریکی خنثی باقی می‌ماند.

رسانایی/مقاومتیک پارامتر تحلیلی پرکاربرد برای تجزیه و تحلیل خلوص آب، نظارت بر اسمز معکوس، روش‌های تمیز کردن، کنترل فرآیندهای شیمیایی و در فاضلاب صنعتی است. نتایج قابل اعتماد برای این کاربردهای متنوع به انتخاب حسگر رسانایی مناسب بستگی دارد. راهنمای رایگان ما یک مرجع جامع و ابزار آموزشی مبتنی بر دهه‌ها رهبری صنعت در این اندازه‌گیری است.

رسانایی، توانایی یک ماده در هدایت جریان الکتریکی است. اصولی که ابزارها برای اندازه‌گیری رسانایی به کار می‌برند ساده است - دو صفحه در نمونه قرار می‌گیرند، یک پتانسیل (معمولاً یک ولتاژ سینوسی) به صفحات اعمال می‌شود و جریانی که از محلول عبور می‌کند اندازه‌گیری می‌شود.